Leon Galiński

Leon Galiński s. Michała, wiejskiego kowala, urodził się 10 IV 1922 roku w Raszkowie. Ukończył Szkołę Rolniczą w Pleszewie i już w Gnieźnie uzyskuje maturę. Cała jego rodzina była uzdolniona muzycznie i on od najmłodszych lat wykazywał duże zainteresowanie szeroko rozumianą sztuką. Grywa na weselach i innych uroczystościach na skrzypcach i przede wszystkim dudach, które były tam szeroko rozpowszechnione. Zajmuje się też malarstwem, tkactwem i garncarstwem. W Gnieźnie jako instruktor w MOK-u i w Szkole Muzycznej, uczy gry na dudach. Instrument ten, podobnie jak i inne (wartoły, piszczałki, trombity) sam też buduje. Dziś jego instrumenty, obrazy i inne dzieła prezentowane są w muzeach. Występuje m. in. na Turniejach Dudziarzy, w WPE w Dziekanowicach - jego „dudziarskie” tradycje kontynuuje w Gnieźnie przede wszystkim D. Januchowski.

Pracował m.in. w Prezydium PRN w Gnieźnie jako kierownik Wydziału budżetowo – Gospodarczego i w Kombinacie PGR Rybno Wielkie na podobnym stanowisku. Jako człowiek wrażliwy i uczynny jest wielkim społecznikiem. Jest członkiem Miejskiej rady Kultury przy Prezydencie M. Gniezna w l. 1983-86 i jej przewodniczącym w następnej kadencji. Na osiedlu Skiereszewo (tam zamieszkał) przewodniczy Społecznemu Komitetowi Gazyfikacji w l. 1988 – 91. W roku 1996 obchodził jubileusz 60. lecia pracy twórczej. Od 1986 jest aktywnym członkiem KG „Ornak” . Często gościmy go wśród nas (z wzajemnością), uświetnia grą na dudach i ich prezentowaniem nasze spotkania. Za swoją działalność artystyczną i społeczną został w r. 1986 nagrodzony tytułem „Gnieźnianina Roku”.

Dla nas Pozostanie w pamięci jako człowiek cichy, skromny i serdeczny. Kończy swój żywot 3 IV 1999 roku i zostaje pochowany w Gnieźnie, na cmentarzu św. Piotra.

Tekst: Tadeusz Gajda